Jézus, jij hier!

Oliebollen in september

Is het al zo ver? Liggen je goede voornemens van de zomervakantie al in de prullenbak? Is het voor jou al de zomerse editie van ‘Blue Monday’? Of lukt het nog om vol te houden?

Misschien heb je nu geen idee waar ik het over heb. Nou, het schijnt dat de zomervakantie door veel mensen niet alleen gebruikt wordt om uit te rusten van een druk seizoen. Nee, het wordt ook veel gebruikt om alvast vooruit te blikken op een nieuw jaar. Plannen maken en kijken wat je dit seizoen toch echt een keer anders wilt gaan doen.

Dat kan voelen alsof je oliebollen in de zomer eet, een beetje vreemd, maar wel lekker. Toch is het echt zo. En het is eigenlijk ook een logischer moment dan met oud & nieuw. Al moet ik zeggen dat een oliebol bij 30 graden gevoelsmatig minder lekker smaakt dan bij -5 graden.

Waar gaat dit heen?

Afgelopen zomer ging dit naar Italië. Onder andere een paar dagen in Verbania aan het Lago Maggiore. Daar woonden we een bijeenkomst bij, een soort kerkdienst. Fun Fact: het schijnt echt iets van Nederlandse christenen te zijn om bij elkaar te komen in de zomer (wat mij betreft iets om trots op te zijn). Het was mooi om samen te zijn. Samen één in Zijn Naam. Verbonden over kerkgrenzen heen.

De bijeenkomsten in Verbania zijn een initiatief van Jacqueline en Frits Rouvoet, van stichting Brightframe. Een stichting die op de Wallen in Amsterdam actief is onder de prostituees. Het is inspirerend om te luisteren naar de verhalen van Frits over hoe Brightframe het licht van Jezus’ liefde laat schijnen op een plek waar zoveel donkerheid heerst. Rust, vrede of een uitzicht proberen te bieden in situaties waar vaak chaos, verdriet, angst en ellende om zich heen grijpen. Misschien kan je een keer bidden voor het werk dat ze doen.

Ondertussen voelt Verbania lang geleden en zit de zomervakantie er bijna op. Sinds deze week zijn de scholen in Nederland echt overal weer open, sportverenigingen hebben trainingen weer opgepakt en allerlei andere clubjes beginnen ook weer aan een nieuw seizoen.

Ben jij er klaar voor? Fully charged and ready to go? Klaar voor een nieuw seizoen?

Je snapt misschien nog steeds niet waar dit heen gaat

Ambassadeurs van dé vrijheid

Eerder dit jaar, zo rond Bevrijdingsdag, schreef ik een overdenking over het zijn van een ambassadeur van de vrijheid - van de vrijheid die je bij Jezus in de Bijbel kan vinden. Jezus roept ons op om de vrijheid die we in Christus ontvangen, door te geven aan anderen: in liefde de ander te dienen, niet te oordelen en te vergeven. Hierdoor helpen we anderen om de bevrijdende kracht van God te ervaren. Oftewel, vrede ontvangen en doorgeven.

Afgelopen zomer las ik het boek ‘De weg van vrede’ van Stefan Paas, wat een feest der herkenning was. Paas die op een toegankelijke, maar prachtige manier hierover schrijft. Aanradertje.

Het evangelie van Jezus, het goede nieuws, is een boodschap die een hoopvolle toekomst biedt. God is de God van vrede, Jezus is de Vredevorst en Zijn Geest brengt ons Zijn vrede in onze harten. Shalom (Hebreeuws voor vrede) – compleetheid, heelheid, voldoening.

Vervolgens beschrijft Paas wat het betekent om een ‘mens van vrede’ te worden. Leven vanuit recht, verzoening en vreugde; dat geeft vrede. Opbouwend, vrijmoedig, respectvol en wederzijdse erkenning. Onderlinge liefde, er alles aan doen om de ander te zien en verbonden te blijven. Geliefd zijn en lief hebben. Daar komt zoveel blijdschap en vreugde door vrij. (Met deze korte omschrijving doe ik het boek enorm tekort, dus lees het echt vooral zelf.)

Vredestichter - een ambassadeur van de vrede worden betekent niet dat je moet leven als een softie, als iemand die over zich heen laat lopen. Die continu zijn andere wang toekeert, die alles maar moet vergeven. Zeker niet. Kijk maar eens naar de persoonlijkheid van Jezus – die de Vredevorst is. Zijn gepassioneerde vurigheid, zijn ontwrichtende eerlijkheid, zijn nederigheid, zijn geraffineerdheid, zijn speelsheid, zijn kracht. Als je goed kijkt naar de persoon Jezus en zijn karakter, zul je zien dat op Hem gaan lijken zeker niet betekent dat je een softie wordt.

Dat past ook niet bij het werk van Brightframe. Een softie houdt dat werk op de Wallen niet lang vol, denk ik. Tijdens de dienst in Verbania vertelde Frits een anekdote: hij zat een keer in een café toen er iemand binnenliep die hem herkende. Bij het zien van Frits riep deze man haast wat geschrokken uit: “Jézus, jij hier!” Frits keek op, maar nog voordat hij kon reageren, klonk het droog van de barman: “Nou, Jezus is ie niet, maar met wat ie hier allemaal doet heeft hij er soms wel aardig wat van weg”.

Ambassadeur van de vrede – een boodschapper van de Vredevorst. Jezus op de troon in je hart plaats te laten nemen. Gods Koninkrijk en Zijn regering van vrede over je leven laten komen.

Zodat mensen iets mogen gaan zien van wie Jezus is en wat Zijn boodschap is.

Dat jouw leven een werkplaats van Zijn liefde wordt.

Dat mensen zeggen: “Jezus, jij hier!” omdat je rust en vrede probeert te bieden wanneer chaos, verdriet, angst en ellende om zich heen grijpen. Vrij van oordelen in een wereld waar zoveel geoordeeld wordt. Dat mensen om je heen iets van Zijn liefde in jou mogen zien.

Groeien in het zijn van een ambassadeur van dé vrede: dat is een mooi goed voornemen voor het dit seizoen (en elk seizoen daarna).

Ik wens je Gods vrede toe voor dit nieuwe seizoen.