Goed, een woord dat we allemaal heel vaak gebruiken. “Wat ontzettend goed van je!”, als je kind heeft afgezwommen. Of “Dat staat je goed” als je vrouw weer een nieuw kledingstuk gekocht heeft en je dat ook nog hebt opgemerkt 😉
Maar wanneer is eigenlijk iets goed? En wie bepaalt eigenlijk wat goed is?
In het eerste voorbeeld is het goed als het kind een diploma vast kan houden. Maar is het niet net zo goed als een kindje z’n stinkende best heeft gedaan, maar het desondanks misschien niet gehaald heeft? En wie bepaald wat iemand goed staat of niet? Smaak is daarbij een grote kwestie.
Kortom, wat betekent goed? Goed is geen begrip dat maar een uitleg kent kennelijk.
En goed nodigt ook uit om meer te willen. Want na goed komt beter of zelfs best. Ook hier geldt weer – wie bepaalt wat goed, beter of best is?
Misschien ken je de eerste versen van de Bijbel waar de schepping beschreven wordt. Er was niks, de planeet was kaal en woest. God YHWH brengt daar verandering in en schept orde in de woestenij.
Na elke schepping kijkt YHWH naar Zijn schepping en ‘ziet dat het goed is.’ In het Hebreeuws is het woord dat hier voor gebruikt wordt ‘Tov’. Wat vertaald wordt met goed. Maar we zagen net dat goed ruimte geeft voor interpretatie – want wat is goed? En wat is dan beter en beste.
Helaas is de rijkdom van sommige Hebreeuwse woorden in de vele vertalingen soms wat verloren gegaan. Zo ook hier denk ik. Toen God zei dat het Tov was, liet dat geen enkele ruimte over voor interpretatie of discussie over wat nou precies goed is. Laat staan dat er een betere schepping mogelijk was.
In het commentaar van een rabbi op deze tekst kwam ik tegen dat je Tov kan vertalen met ‘in harmonie met’. Dan leest de tekst als volgt: 'God schiep ... en zag dat het in harmonie met Hem was.' Dus God schiep het licht en zag dat het in harmonie met Hem was. Hij schiep de dieren en zag dat het in harmonie met Hem was. Hij schiep de mens en zag dat wij in harmonie met Hem waren.
Nu moet je misschien even doorzetten, want er volgt een kleine woordstudie feitje die denk ik wel heel belangrijk is.
In de originele Hebreeuwse tekst staan in de eerste zin van de bijbel de letters Aleph en Tav. Dit kan je niks zeggen, maar toch denk ik dat je het wel herkent. In het Grieks zijn deze letters namelijk vaak vertaald als Alpha en Omega, het begin en het eind. Een ‘naam’ die voor God wordt gebruikt en die je vast wel een keer gehoord hebt.
Samen vormen de Aleph en de Tav geen echt woord en daarom herkennen we het misschien niet in de Nederlandse vertaling. In de meeste bijbels die wij kennen zou je het als volgt kunnen lezen: “In den beginne schiep God de hemel (Aleph) en de aarde (Tav).”
Hou nog even vol, want nu volgt het; een Hebreeuwse uitleg is dat deze zin betekent dat het allereerste wat YHWH schiep datgene was dat nodig was om AL het leven en ALLE fysieke dingen te maken. In andere woorden, God schiep de Goddelijk bouwstenen die nodig waren voor alles wat bestaat.
In het allereerste vers van de Bijbel wordt op deze manier duidelijk gemaakt dat God YHWH niet zomaar een god is die gebruik maakte van wat er al een beetje in de woestenij rond zwierf. Nee, Hij is de God die er voor zorgde dat alle benodigde bouwstenen aanwezig waren. Alles. Dus niks is ontstaan zonder Hem. Dat is de rijkdom die misschien wel een beetje verborgen zit in Genesis 1 vers 1.
Wanneer we doorlezen in Genesis 1, dan lezen we dat wanneer YHWH klaar is met zijn schepping, deze helemaal in harmonie is met Hem als Hij ziet dat het zeer Tov is.
Wauw, Gods schepping was in harmonie met Hem. IN HARMONIE MET DE SCHEPPER VAN ALLES.
Wanneer iets in harmonie is met elkaar, dan is er een zekere orde die niet zomaar verstoord kan worden. Kortom, toen YHWH met de schepping klaar was en zag dat het heel Tov was – zag Hij dat de hele schepping in harmonie met Hem was. Dat klinkt hemels.
Afgelopen weken las ik het boekje 'De hemel begint in jezelf'. De lessen van de woenstijnvaders en monniken in dit boekje gaan er over dat je vooral naar jezelf mag kijken en met jezelf aan de slag mag. Met als doel, in mijn eigen woorden, om de harmonie met God beetje bij beetje te mogen herstellen. En daarvanuit kan je ook de harmonie met God in de wereld om je heen herstellen.
Dat klinkt hemels toch?
Je bent niet goed. Nee, je bent Tov.
Je hoeft dus niet te streven naar een betere versie van jezelf, maar je mag samen met Jezus werken aan het herstel van die harmonie in jou, zodat je tot Zijn eer en glorie de harmonie in de wereld om je heen kan herstellen. Een stukje van de hemel op aarde mag laten zien. Door Zijn kracht.
Iets tovvers bestaat er denk ik niet.
Reactie plaatsen
Reacties